| Inhoud:
| VERHOOR [vervolg van 217] van Arent Derx, oud 13 jaren. Jan heette alles liegen en zijn ouders zeiden dat Arent en zijn vader daar nooit weer aan huis hoefden te komen. Sindsdien is hij niet meer bij Jan geweest. Op zondagavond gedurende de Apeldoornse Kermis spraken Jan Jacobs en Hendrik Bos in de Eenhoorn over de snaphaan in het bijzijn van Arent en diens vader. Hendrik wilde 1½ gulden toe hebben. Een jaar geleden kwamen Arent en Jan vanuit Deventer in de Eenhoorn, toen Elbert Egberts daar dronken was. Om middernacht gingen Arent en zijn vader, die daar ook was, naar huis, Jan en Elbert bleven nog. De volgende avond kwamen Jan en de zeer dronken Egbert langs Arent's huis. Elbert viel op de grond. Toen Jan zei, dat hij naar bedde moest gaan, trok Elbert zijn schoenen en kousen uit en Jan haalde de silvere gespel van een schoen en stak die in zijn zak. Ook nam Jan hem een koperen tonteldoos en een mes en vork met een wit heft af. Hij verbood Arent er iets van te zeggen. 2 à 3 weken later vroeg Jan aan Arent's vader of Arent mee mocht naar Deventer. Hij had daar veel boodschappen en Arent kon dan op de kar passen. Ook wilde Jan wel een vragt mest voor Arent's vader meenemen. Jan gaf hem daar de gesp van Elbert om die bij zilversmeden te verkopen.Arent moest zeggen dat de gesp van zijn vader was en dat die Elbert Egberts heette (dit stond op de gesp). De zilversmeden weigerden: Arent's vader moest zelf maar komen. Samen zijn ze naar de Lombert [Lommerd] gegaan en ontvingen 7 gulden. De volgende dag smeet Jan het lommerdbriefje in het vuur en verbrandde het. Kort hiervoor vroeg Jan hem 's avonds mee naar Apeldoorn, gaf hem een sestehalf om bij Arentje Brom aan de Sevenhuijsen voor een halve stuiver mutselint te kopen. Zij lag al in bed, stond op gaf hem het lint. [vervolg op 221] |
